e137-I have a problem!

دیشب به همراه دو دوست اهوازی بیرون بودیم. یکیشون مزدوج شده و دیگری در شرفه (که همینجا از خداوند متعال تقاضامندیم باب ازدواج سایر جوانها را نیز بگشایند)

بنده قصد داشتم که کادوی عقد دومی رو دیشب بدم (که البته دادم). ولی اینکه من فقط بدم و دوست شماره ی یک نده با این که از جانب دوست شماره ی 2 زشت تلقی نمیشه اما دوست شماره ی یک ممکنه بگه عه کاشکی به منم می گفتی و منم می دادم یا با هم می دادیم (کما اینکه قبلا هم یه بار با هم کادو داده بودیم). اما دوست شماره ی یک اجمالا دست و بالش تنگه و من می ترسیدم که بهش بگم و تو رودروایسی بمونه و اینا.

فلذا مجموعا نگفتم و خودم دادم و اون نداد و ... فوقع ما وقع! بالطبع راه حلی هم در لحظه به ذهنم نرسید، مثلا بگم با هم دادیم چون مبلغش اونقدری نبود که بشه گفت دو نفر دادن. (هرچند فک کنم دفعه ی قبلی که دونفری دادیم همین قدر بود، ولی خب الان وضع من بهتره)

حالا من حیث المجموع به نظر شما من باید چی کار می کردم؟

راه حل شماره ی یک اینه که هرچه سریعتر یک گفت و گوی محترمانه و بی تعارف با دوست شماره ی یک داشته باشم در مورد مسائل اقتصادی اش تا در اینگونه مواقع قلنج نکنم

این اولین نمونه از دوگانگی های اخلاقی ایه که من باهاش روبرو ام