e210-من ضمانتک

آقای مهربانی ها

سلام

بیا و ضامن من شو...

e194

مهمانهای آلمانی مان در مسیر سفرشان یک شب هم مشهد و مهمان حرم و یک ظهر هم مهمان سفره حضرتی بوده اند

دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن این نظر داری (دشمن البته با تساهل!)

...

e188-من

آقای مهربانی ها

سلام

تولدتان مبارک

e187-من

آقای مهربانی ها

سلام

آن مشکل کوچک هم بر طرف شد، و فکر کنم از هفته ی بعد شروع کنم به درس خواندن

اگر شما کمک کنید

مانده آن مشکل دیگر که فکر نکنم برطرف شود

؟

سلام

e186-من

آقای مهربانی ها

سلام

***

نیمه شبها در سیاهی

بی امیدی بی پناهی

تا سحرگه ناله سر کرده...

***

e185-من بعدی

آقای مهربانیها

سلام
اینکه کم می نویسم، نه به خاطر اینکه گفتنی هایی نیست، هست، ولی زبانم بسته است.

e181-من فطره

اقای مهربانی ها

سلام

نمازهایش چسبید، لحظه هایش چسبید، قدرهایش چسبید، یک بار هم رسیدم ابوحمزه بخوانم، و نشد قرآن را کامل بخوانم، و نشد که ... رویم سیاه است... ؟

کلی چیزها فهمیدم، کلی خوش گذشت، کلی با بچه ها گشتم...

خدا را شکر که این ماه رمضان هم بودیم و یه کم باز سر سیممان وصل شد، کاش یک جورهایی دایمی بود این رحمت گسترده

کاش یک جورهایی جدا نشویم، میدانم که نمیشود ولی کاش میشد...

مجموعن خدا رو شکر، و امیدوارم بخشیده شده باشم، و حالا در مرحله ی بعدی بر نگردم به عقب

نمیدونم، امیدوارم

سلام

e175-هذا مقام الغریب الغریق

هذا مقام المستوحش الفرق

هذا مقام من لایجد لذنبه غافراً غیرک

و لا لضعفه مقویا الا انت

و لا لهمّه مفرجاً سواک

یا الله یا کریم

***

سلام

e174-من ...

آقای مهربانی ها

سلام

^{I h8 me}

e172-من حلولک

آقای مهربانی ها

سلام

***

الان لبه ی شعبان و رمضان است، برای مایی که تقویممان جلالی است و شروع فردا را از غروب نمی دانیم، الان یک حالت برزخ طوری دارد. یک برزخ دلنشین.

ماه رمضانم رسمن الان شروع شد که مناجات شجریان را شنیدم با شعر مولوی. چه سحری است در این آواز؟ یاد حدیثی افتادم از امام علی، "که وقتی نشاط ندارید نماز را هم کش ندهید"، و این آواز، این آوازی از کسی که نمیدانم چقدر به خدا و رمضانش و دینش معتقد است، برایم نشاط آورده. انشاالله خیر است

بهره ی مان را از رمضان زیاد قرار دهید، از قدرش، از سوگواری امام علی اش، از روزه و نمازش، از قرآن و دعایش، از خوابش، هم کمیت داشته باشد هم کیفیت، وگرنه کیفیت داشته باشد، مهرتان بر دلمان بخورد، داغتان بر پیشانیمان، امیدتان در قلبمان، یک جور جدا نشدنی، بشویم، یک چیزی بیاید و بماند توی زندگیمان، و نرود.

(آن سوتی پارسالی هم پیش نیاید)

***

فردا تولد باباست. و نمیدانم باید چه کار کنم. اینقدر این چند وقت روابطمان آشفته بوده که نگو ... سر همین قضایای مزخرف تغییر رشته و ... تصمیم گرفتن به جای خودم

شاید مشکل اینجا باشد که نمی توانم بین حس و فکر تفکیک کنم...

همه چی خیلی از عصبانیت آن روزی که رفتم ثبت نام معماری به هم پیچید، و بعدش نشد، در این 10 ماهی که تقریبن می گذرد.

آقای مهربان عزیز، که پدر همه ی ما هستید، یک پا در میانی ریز بکنید لطفن، که ماه رمضان که تمام شد درست... بهتر شده باشد. they trust and love me، منم همین طور (البته در غیر از موارد شغل و تحصیل)