e72-من شهدک

آقای مهربانی ها

امام مهربان، امام نزدیک

سلام این کمترین غریبترین را پذیرا باشید، از دورترین نقطه ی عالم به شما

سال تحویل مثل هرسال بود، همه چیز تقریبا سر جایش بود، الا اینکه کنار شما نبودیم. خوش به حال آنهایی که اولین سلام سال جدیدشان را به شما گفتند، و خوش بیشتر به حال آنهایی که جواب شنیدند.. یعنی شما همه ی (ما) فقرا را مورد عنایت دارید و سر سفره ی خود می نشانید، اما آنهایی که نزدیکتر به شما هستند، محظوظ تر و بهره مند ترند، خوشا به حالشان، و یا لیتنی کنت معهم ...

هفت سین را باید شما بگویید چه بچینند، آرزو برای سال جدید همه را شما باید بکنید، شما که مدار جهانید، شما که میله ی پرچمتان مرکز ثقل جهان است

وضع و اوضاعی است جهان بی شما، قاراشمیش است، درهم و برهم، بی رنگِ خاکستری، نچسب، خالی

اگر الان هفته ی پیش بود از شما می خواستم متون مقدس را بیشتر بخوانم در سال جدید

دردهای همیشگی هست، هوایم را داشته باشید لطفا (دارم کار دستم می دهم...)

این هفته یک چیز عجیب می خواهم (به خیال خودم)، خوش قلبی، آنهم برای خودم بیشتر از همه

راستش دیدم برای اینکه بقیه (و خودم) از این وضعیت خارج شویم و گامی به جلو برداریم و روزهای تازه را شروع کنیم، باید بتوانم خودم هم همگام با آنها رو به جلو حرکت کنم، روزهای گذشته را فراموش کنم و روزهای تازه را شروع، تا واقعا کاری از دستم بر بیاید و همه را وقت خوش شود دوباره

من هم باید پوستین را ول کنم، من هم باید رها باشم تا همه رها باشیم از بندهای گذشته، من هم باید بتوانم، من هم باید حالم خوب شود تا حال همه خوب باشد

خدای عزیز و مهربان، لطفا همه مان را خوش قلب کن، تا امید داشته باشیم و بکوشیم و عبور کنیم، تا با اتفاقهای خوب گذشته را فراموش کنیم، تا جبران واقعی و توبه ی واقعی و برگشتن واقعی اتفاق بیافتد

امام مهربان، لطفا این گره خانوادگی را هم که افتاده کمک کن باز شود

(این شهدی که نوشته ام هم عربی است و هم فارسی، که مثلا شیرینی دیدنتان ما را، باشد یک روزی)

سلام