e77-من حضورک

آقای مهربانی ها سلام

این هفته اینجا باران بارید، شکر خدا. فکر کنم آنجا هم باران باریده باشد. اما هوا آنجا همیشه بارانی است. آنجا میهمانی باران است. از دلهای طوفانی، آه هایی که مثل رعد می مانند و بعدشان بغضهایی که می ترکند و چشم هایی که خیس می شوند. صورتهایی که تر شده اند، با آب زمزم وضو گرفته اند.

مهربانی و دلبری شما کار دست همه می دهد. همه را مست می کند. چقدر شما خوبید.

صحن انقلاب مثل باغ می ماند. بوی گل از همه طرف می وزد.

از شما که پنهان نیست، مدتی است گم شده ام. پیدایم کنید لطفا، به احترام همان چشمهای خسته ی عاشق، دلهای بریده ی عاشق.

خدا رو شکر، به یاری خدا، به برکت شما و به کمک شما، اوضاع آدمهای اطراف (با من) بهتر است. این خودش خیلی حرف است. خدا را شکر.

کاش همه مرا ببخشند. کاش از این برادر کوچکشان بگذرند. کاش روزهای قبل با خاطرات بهتری با این روزها پیوند می خورد

کاش این روزها با خاطرات خوبی به روزهای بعد پیوند بخورند

کمک کنید که همه فصلی نو شروع کنند، روزهای تازه با تلاشهای تازه، با خاطره های تازه.

این روزهای خوب رجب را به شما تبریک می گویم. برایمان دعا کنید لطفا.

سلام

e76

بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم؟

e75-من بهجتک

آقای مهربانی ها
سلام
ماه رجب و سرور شیعه را خدمت شما تبریک می گویم و می خواهم دعا کنید که بهره ای از برکات این ماه هم نصیب ما شود. می گویند حج در رجب مجرب است (...) و چقدر ندیدن شما طاقت فرساست. خوش به حال آنها که حضورا به شما تبریک می گویند.
دیروز گنجشکها در آب بازی می کردند. روزگار روزگار شادی است. یاد آنجا می افتم که همیشه بهار است. یک نسیم شما برای یک عمر بهار کافی است.
مجددا با تاخیر هستم و شرمسارم. علتش (مثلا) بیماری بود و (واقعا) قاطی کردن بعدش. این هم اوضاعی است ها، این همه بی قراری از حوادث روزگار. هر سنگی در برکه ای آشوبی برپا می کند انگار. قرارمان کجا رفته که بر نمی گردد؟ از شما به آبروی موالید(؟) این ماه خواهش می کنم دستگیری کنید...
الغرض، این هفته به شوخی به کسی می گفتم که نمیدانم این چه سریست که الکی دیگران به ما احساس محبت می کنند. الکی دوستمان دارند. فکر می کنند آدم حسابی هستیم. ظاهر الصلاحیم و کسی خبر از باطن آلوده ی آزارنده مان ندارد. الکی دوستی مان به دل دیگران می افتد...
دوست داشته شدن (بالمعنی الاعم) لیاقتی می خواهد که شک دارم که ما را باشد یا نه. بسیار هم دست و پاگیر است، شاید هم نه... (برای کسی که خالی از باور است)
علی ای حال کمک کنید اسباب اضافه زحمت دیگران و شما و خودمان نباشیم. شعور رفتاری مان هم اندازه ی وسعت ارتباطمان باشد و باور و انگیزه مان قدر هدفمان. کمک کنید بشنویم. کمک کنید پای رفتن راه و دست مدد کردن و زبان نرم داشته باشیم.
خدای مهربان، مرحوم تازه از دست رفته را با مغفرت و محبت خودت پذیرایی کن.
سلام

e74

در ادامه دیگر ادعاهایم می توانم ادعا کنم وصف دقیقی از دنبال کردن سراب/خیال/باد می توانم بکنم

e73-من بابک

چرا نمی هلند؟ تا کی این دوری و دیری؟

آمده ام آمدم ای شاه پناهم بده

خط امانی ز گناهم بده

ای حرمت ملجا درماندگان دور مران از در و راهم بده

لایق وصل تو که من نیستم

اذن به یک لحظه نگاهم بده

جهان دل است و تو جانی نه بلکه جان جهانی

خدای را که مبادا دل از نشانه بیافتد

است غریب خراسان رضا مشو که بمیرد اگر که مرغک زاری از آشینه بیافتد جدا ز دامن مادر به دام دانه بیافتد

أ أدخل؟

سلام

من باور دارم باور دارم باور دارم باور دارم باور دارم باور دارم باور دارم باور دارم

بخند...

e72-من شهدک

آقای مهربانی ها

امام مهربان، امام نزدیک

سلام این کمترین غریبترین را پذیرا باشید، از دورترین نقطه ی عالم به شما

سال تحویل مثل هرسال بود، همه چیز تقریبا سر جایش بود، الا اینکه کنار شما نبودیم. خوش به حال آنهایی که اولین سلام سال جدیدشان را به شما گفتند، و خوش بیشتر به حال آنهایی که جواب شنیدند.. یعنی شما همه ی (ما) فقرا را مورد عنایت دارید و سر سفره ی خود می نشانید، اما آنهایی که نزدیکتر به شما هستند، محظوظ تر و بهره مند ترند، خوشا به حالشان، و یا لیتنی کنت معهم ...

هفت سین را باید شما بگویید چه بچینند، آرزو برای سال جدید همه را شما باید بکنید، شما که مدار جهانید، شما که میله ی پرچمتان مرکز ثقل جهان است

وضع و اوضاعی است جهان بی شما، قاراشمیش است، درهم و برهم، بی رنگِ خاکستری، نچسب، خالی

اگر الان هفته ی پیش بود از شما می خواستم متون مقدس را بیشتر بخوانم در سال جدید

دردهای همیشگی هست، هوایم را داشته باشید لطفا (دارم کار دستم می دهم...)

این هفته یک چیز عجیب می خواهم (به خیال خودم)، خوش قلبی، آنهم برای خودم بیشتر از همه

راستش دیدم برای اینکه بقیه (و خودم) از این وضعیت خارج شویم و گامی به جلو برداریم و روزهای تازه را شروع کنیم، باید بتوانم خودم هم همگام با آنها رو به جلو حرکت کنم، روزهای گذشته را فراموش کنم و روزهای تازه را شروع، تا واقعا کاری از دستم بر بیاید و همه را وقت خوش شود دوباره

من هم باید پوستین را ول کنم، من هم باید رها باشم تا همه رها باشیم از بندهای گذشته، من هم باید بتوانم، من هم باید حالم خوب شود تا حال همه خوب باشد

خدای عزیز و مهربان، لطفا همه مان را خوش قلب کن، تا امید داشته باشیم و بکوشیم و عبور کنیم، تا با اتفاقهای خوب گذشته را فراموش کنیم، تا جبران واقعی و توبه ی واقعی و برگشتن واقعی اتفاق بیافتد

امام مهربان، لطفا این گره خانوادگی را هم که افتاده کمک کن باز شود

(این شهدی که نوشته ام هم عربی است و هم فارسی، که مثلا شیرینی دیدنتان ما را، باشد یک روزی)

سلام

e71-من حولک

آقای مهربانی ها سلام

الان واپسین لحظات گردیدن روزگار از فصلی به فصلی است. دعا و نگاهتان را بدرقه ی مان کنید در این فصل جدید

از غروب به این طرف ول معطلم و شرمنده ی رفتارهایم هستم، کمک نکردن به مادر، نماز نیمچه قضا، سرگرمیهای الکی(مثل دیشب) ...

این هفته ی آخر مصیبت بار تر از بقیه روزهای ننگین سال اخیر نبوده باشد بهتر که حتما نبوده

سال سختی بود اما بهتر از قبلیش بود، اتفاقهای قشنگ کم نیفتاد که بالاترینش آمدن/برگشتن پیش شما بود

و جالبش کشف چند چیز تازه این اواخر، پیدا شدن چند سوال بالاخره بعد از یک عالم،

این لحظات آخری باز شما را واسطه می کنم، با عمیقترین باورهای قلبی ام به همراهی شما با همه ی نفوس، و کرم و مهربانی و دستگیری شما، که آنچه در ارتباط با دیگران فوت شده مورد بخشش قرار بگیرد، پاک و جبران شود، یعنی قابل جبران کردن باشیم و توفیقش باشد و بتوانیم... آن یک نفر و آن سه نفر و همه ی شان

قرار امسال حقیر و شما نماز اول وقت باشد و قضا نشدن نماز صبح، انشاالله

چالشمان هم برگشتن پیش دکتر آهنچی و دکتر اسدی باشد

سلام