e75-من بهجتک
يكشنبه, ۲۲ فروردين ۱۳۹۵، ۰۹:۴۵ ق.ظ
آقای مهربانی ها
سلام
ماه رجب و سرور شیعه را خدمت شما تبریک می گویم و می خواهم دعا کنید که بهره ای از برکات این ماه هم نصیب ما شود. می گویند حج در رجب مجرب است (...) و چقدر ندیدن شما طاقت فرساست. خوش به حال آنها که حضورا به شما تبریک می گویند.
دیروز گنجشکها در آب بازی می کردند. روزگار روزگار شادی است. یاد آنجا می افتم که همیشه بهار است. یک نسیم شما برای یک عمر بهار کافی است.
مجددا با تاخیر هستم و شرمسارم. علتش (مثلا) بیماری بود و (واقعا) قاطی کردن بعدش. این هم اوضاعی است ها، این همه بی قراری از حوادث روزگار. هر سنگی در برکه ای آشوبی برپا می کند انگار. قرارمان کجا رفته که بر نمی گردد؟ از شما به آبروی موالید(؟) این ماه خواهش می کنم دستگیری کنید...
الغرض، این هفته به شوخی به کسی می گفتم که نمیدانم این چه سریست که الکی دیگران به ما احساس محبت می کنند. الکی دوستمان دارند. فکر می کنند آدم حسابی هستیم. ظاهر الصلاحیم و کسی خبر از باطن آلوده ی آزارنده مان ندارد. الکی دوستی مان به دل دیگران می افتد...
دوست داشته شدن (بالمعنی الاعم) لیاقتی می خواهد که شک دارم که ما را باشد یا نه. بسیار هم دست و پاگیر است، شاید هم نه... (برای کسی که خالی از باور است)
علی ای حال کمک کنید اسباب اضافه زحمت دیگران و شما و خودمان نباشیم. شعور رفتاری مان هم اندازه ی وسعت ارتباطمان باشد و باور و انگیزه مان قدر هدفمان. کمک کنید بشنویم. کمک کنید پای رفتن راه و دست مدد کردن و زبان نرم داشته باشیم.
خدای مهربان، مرحوم تازه از دست رفته را با مغفرت و محبت خودت پذیرایی کن.
سلام
سلام
ماه رجب و سرور شیعه را خدمت شما تبریک می گویم و می خواهم دعا کنید که بهره ای از برکات این ماه هم نصیب ما شود. می گویند حج در رجب مجرب است (...) و چقدر ندیدن شما طاقت فرساست. خوش به حال آنها که حضورا به شما تبریک می گویند.
دیروز گنجشکها در آب بازی می کردند. روزگار روزگار شادی است. یاد آنجا می افتم که همیشه بهار است. یک نسیم شما برای یک عمر بهار کافی است.
مجددا با تاخیر هستم و شرمسارم. علتش (مثلا) بیماری بود و (واقعا) قاطی کردن بعدش. این هم اوضاعی است ها، این همه بی قراری از حوادث روزگار. هر سنگی در برکه ای آشوبی برپا می کند انگار. قرارمان کجا رفته که بر نمی گردد؟ از شما به آبروی موالید(؟) این ماه خواهش می کنم دستگیری کنید...
الغرض، این هفته به شوخی به کسی می گفتم که نمیدانم این چه سریست که الکی دیگران به ما احساس محبت می کنند. الکی دوستمان دارند. فکر می کنند آدم حسابی هستیم. ظاهر الصلاحیم و کسی خبر از باطن آلوده ی آزارنده مان ندارد. الکی دوستی مان به دل دیگران می افتد...
دوست داشته شدن (بالمعنی الاعم) لیاقتی می خواهد که شک دارم که ما را باشد یا نه. بسیار هم دست و پاگیر است، شاید هم نه... (برای کسی که خالی از باور است)
علی ای حال کمک کنید اسباب اضافه زحمت دیگران و شما و خودمان نباشیم. شعور رفتاری مان هم اندازه ی وسعت ارتباطمان باشد و باور و انگیزه مان قدر هدفمان. کمک کنید بشنویم. کمک کنید پای رفتن راه و دست مدد کردن و زبان نرم داشته باشیم.
خدای مهربان، مرحوم تازه از دست رفته را با مغفرت و محبت خودت پذیرایی کن.
سلام
