e80-من خجلانی، من عفوک
يكشنبه, ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۰:۱۱ ق.ظ
آقای مهربانی ها، سلام
باز هم اینجا بارانی است و باز هم هوای ما... اینجا اریبهشت است و آنجا بهشت. آنجا خورشید غروب نمی کند. اما اینجا شبهایش ماه دارد که دل را هوایی می کند.
شرمنده ی این دو روز تاخیرم. رسمش نبود. به بزرگی خودتان و کوچکی ما ببخشید.
به نظرم به خیر گذشت هفته ای که گذشت. به برکت دعای دوستان و دستگیری شما و کمک خدا. شکر :)
تا اینجایش با شما بوده، بقیه اش هم با شما باشد
صحبتش مفصل است باشد برای روزی دیگر، شاید نزدیکتر...
آخر هفته هم یک مهمانی کوچک داریم. صفایمان بخشید.
دیگر آنکه بقیه هم میزان به نظر می رسند. غیر از سامان که معلوم نیست کجاست. فک کنم تشعشع شما به همه می رسد. این پسر را هم دریابید.
قدردان این دوستهای خوب هستم. این همه پیوند مهری که بین دیگران و من است و من نمی توانم از پسش بر بیایم و لنگ می زنم.
غیر از دعاهای خودم و طلبیدن دعای شما برایشان کاری نمی توانم. و خجالت می کشم.
به بند بستگی افتاده ام، انگار بعضی آدمها مرا بسته اند، بعضی رابطه ها. نمی توانم خودم باشم. و این مثل یک دیوار. مثل یک حصار، بین دیگران و من می نشیند. و بیشتر گم می شوم.
گم شده ام. غریبه شده ام با خودم. اغلب خودم را نمی شناسم. نسبتی بین خودم و گذشته نمی بینم و همانقدر که می تواند این خوب باشد، بد است.
برای از یاد رفته های تاریخ دعا می کنم، برای گم شده های تاریخ، برای آنها که آلزایمر می گیرند و گم می شوند. برای آنهایی که از خاطر غنچه ها دلشان تنگتر است. برای آنهایی که گرفتار آمده اند و گم شده اند دعا می کنم. که برگردند پیش شما، به اصلشان.
سلام
باز هم اینجا بارانی است و باز هم هوای ما... اینجا اریبهشت است و آنجا بهشت. آنجا خورشید غروب نمی کند. اما اینجا شبهایش ماه دارد که دل را هوایی می کند.
شرمنده ی این دو روز تاخیرم. رسمش نبود. به بزرگی خودتان و کوچکی ما ببخشید.
به نظرم به خیر گذشت هفته ای که گذشت. به برکت دعای دوستان و دستگیری شما و کمک خدا. شکر :)
تا اینجایش با شما بوده، بقیه اش هم با شما باشد
صحبتش مفصل است باشد برای روزی دیگر، شاید نزدیکتر...
آخر هفته هم یک مهمانی کوچک داریم. صفایمان بخشید.
دیگر آنکه بقیه هم میزان به نظر می رسند. غیر از سامان که معلوم نیست کجاست. فک کنم تشعشع شما به همه می رسد. این پسر را هم دریابید.
قدردان این دوستهای خوب هستم. این همه پیوند مهری که بین دیگران و من است و من نمی توانم از پسش بر بیایم و لنگ می زنم.
غیر از دعاهای خودم و طلبیدن دعای شما برایشان کاری نمی توانم. و خجالت می کشم.
به بند بستگی افتاده ام، انگار بعضی آدمها مرا بسته اند، بعضی رابطه ها. نمی توانم خودم باشم. و این مثل یک دیوار. مثل یک حصار، بین دیگران و من می نشیند. و بیشتر گم می شوم.
گم شده ام. غریبه شده ام با خودم. اغلب خودم را نمی شناسم. نسبتی بین خودم و گذشته نمی بینم و همانقدر که می تواند این خوب باشد، بد است.
برای از یاد رفته های تاریخ دعا می کنم، برای گم شده های تاریخ، برای آنها که آلزایمر می گیرند و گم می شوند. برای آنهایی که از خاطر غنچه ها دلشان تنگتر است. برای آنهایی که گرفتار آمده اند و گم شده اند دعا می کنم. که برگردند پیش شما، به اصلشان.
سلام
