e32-علقه

(عُ لْ قَ) [ ع . علقة ] (اِ.) 1 - عشق ، دلبستگی . 2 - گرانمایه از هر چیزی .3 - آن مقدار از علوفه که غذای یک روزة شتر باشد.

"علق‌" در لغت به معنای چنگ زدن‌، چسبیدن و وابستگی به چیزی است‌، به همین جهت در لغت عرب به "زالو" نیز "علق‌" گفته شده است‌.(ر.ک‌: التحقیق فی کلمات القرآن الکریم‌، حسن المصطفوی‌، ج 8، ص 202 ـ 205، وزارة الثقافة و الارشاد الاسلامی / مفردات الفاظ القرآن‌، راغب اصفهانی‌، واژه علق‌.)
در قرآن کریم واژة "علق‌" و "علقه‌" اشاره به یکی از مراحل آفرینش انسان است‌، چنان که خداوند می‌فرماید: "فَاِنّا خَلَقنـَکُم مِن تُراب‌ٍ ثُم‌َّ مِن نُطفَة‌ٍ ثُم‌َّ مِن عَلَقَة‌ٍ ثُم‌َّ مِن مُضغَة‌ٍ; (حج‌، 5) ما شما را از خاک آفریدیم‌، سپس از نطفه‌، سپس از علقه‌، آنگاه از مضغه‌...
انسان در اولین مرحله ابتدا خاک است‌، این خاک تبدیل به مواد غذایی‌، و از آن "نطفه‌" تشکیل می‌شود، که در مرد "اسپرم‌"، و در زن "اوول‌" نام دارد، در مرحلة بعد، اسپرم و اوول با یکدیگر در رحم زن ترکیب‌، و شروع به رشد کردن می‌کنند، سپس به شکل یک قطعه در می‌آیند که قرآن از آن تعبیر به "علقه‌" (حج‌، 5) و "علق‌" (علق‌، 2) نموده است که در فارسی به "آویزک‌" نیز ترجمه شده است‌.(ر.ک‌: ترجمة قرآن‌، بهأالدین خرمشاهی‌.) سپس کم کم سلول‌های آن بیشتر رشد می‌کنند و به صورت قطعه گوشتی در می‌آید که هنوز اعضای مختلف بدن در آن مشخص نیست‌، و به آن مضغه (گوشت جویده شده‌) می‌گویند. بعد از این مرحله رشدش بیشتر می‌شود و به صورت طفل در می‌آید.
از آنجا که نطفه‌، بعد از گذراندن دوران نخستین در عالم جنین‌، به شکل قطعه چسبنده‌ای در می‌آید، خداوند متعال مبدأ آفرینش انسان را در آیة دوم سورة علق همین موجود ناچیز می‌شمرد تا قدرت نمایی عظیم او روشن شود که از موجودی بی‌ارزش‌، مخلوقی پرارزش آفریده است‌.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 27، ص 156، انتشارات دارالکتب الاسلامیة / المیزان‌، علامه طباطبایی‌، ج 20، ص 323 ـ 324، منشورات جماعة المدرسین‌.)

چسبیده ام به شما، در اوج ناتوانی، با کمال دلبستگی

پاییز را دوست داشتنی ترین فصل می دانم، با هوای خیسش، با هول هولکی بودن همه چیزش، با این که نمی فهمی کی آدم و کی رفت، با همه چیزش. پاییز را عاشقم

https://instagram.com/p/7xaRGKN0ve/?taken-by=bacheshiebas