تا سپیده

کفی بی عزا ان اکون لک عبدا، و کفی بی فخرا ان تکون لی ربا

تا سپیده

کفی بی عزا ان اکون لک عبدا، و کفی بی فخرا ان تکون لی ربا

تا سپیده

جاذبه خاک به ماندن میخواند و آن عهد باطنی به رفتن
عقل به ماندن میخواند و عشق به رفتن...
و این هردو را خداوند آفریده است تا وجود انسان را در آوارگی و حیرت میان عقل و عشق معنا کند

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
آخرین نظرات
  • ۳ ارديبهشت ۹۸، ۱۰:۲۰ - مجله اینترنتی چفچفک
    یا رب...
دنبال کنندگان ۸ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید

یا سامع کل نجوا

جمعه, ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۰:۰۱ ق.ظ
ای آنکه مرا مراندی، وقتی همه به من پشت کردند

به من رو کردی وقتی از همه روی گردانده بودم و همه از من

به احترام تو، و به احترام مولودی که هیچگاه نترسید

شکوایه ها و گلایه هایم را فقط پیش خودت خواهم آورد

 

پ.ن: دقیقا یکسال شد ...

پسنویس:

دست مرا گرفتید تا یادتان بمانم/
از روی خاک بردید تا اوج آسمانم/
گفتند امام هر عصر بابای امتش است/
روز پدر مبارک بابای مهربانم

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۴/۰۲/۱۱
الاحقر

نظرات  (۱)

مولای یا مولای انت المولا وانا العبد وهل یرحم العبد الا المولی ..

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی