دریافت بنده از سوره ها ابتدایی قرآن (غیر از حمد!) این چنین است که موضوع کلی این سوه ها ماجراهای مدینه است (که خب اینکه هنر نبود) و کم کم محتوای سوره ها از اتفاقات ساده به اتفاقات پیچیده تر اجتماعی می رسد، تا جایی که در سوره ی مائده عملا صحبت در مورد حاکمیت جامعه است. اما در سوره های بقره و آل عمران موضوع مراودات (نسبتا) ساده با اهل کتاب است. نکته ی حائز اهمیت علی الخصوص در سوره ی مائده تغییر موضوع می باشد.
سوره ی انعام نیز در مورد قیامت است. و راسخترین دلیل را (عملا) برابر نبودن صلاح و فساد معرفی می کند
و السلام علی من اتبع الهدی