اول ما یعصی الله تعالی ست خصال: حب الدنیا، حب الریاسه، حب النوم، حب النساء، حب الطعام و حب الراحة.
*
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
ان الذین یجادلون فی آیات الله بغیر سلطان اتاهم ان فی صدورهم الا کبر ما هم ببالغیه، فاستعذ بالله انه هو السمیع البصیر (غافر، 56)
و قال ربکم ادعونی استجب لکم، ان الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین(غافر، 60)
خیلی حرفهای مهمی نهفته اس توشون. آیه ی اول میفرماید اگه دنبال حقی مجادله نکن، مجادله نشانه ی کبره
آیه
ی دوم میفرماید تا جایی که می تونی خدا رو عبادت کن، به این فکر نکن که
عبادتت کمه و توش حواست نیست و تو که گناه کردی عبادتت هم قبول نیست و ...
*
فک کنم توی وجودم کبر و حسد دارم
سوای اینکه دلم هزار پاره شده و راهشو نمی تونه پیدا کنه (به همین زمینیها خو کرده و آسمونو خوب نمیشناسه دیگه)
*
مثال برای قانون خلاء: کسی رو می شناختم که دلش می خواست همسر مورد علاقه اش رو پیدا کنه. اما
آدمی رو که می خواست پیدا نمی کرد. برای اینکه احساس تنهایی نکنه گاهی تلفنی و گاهی
با اینترنت با دیگران گپ می زد. هر کدوم از دوستهای اون یکی از صفاتی رو که اون برای
فرد ایده آلش تصور می کرد داشت، اما هرگز اونی نبود که اون می خواست . به قول خودش
، سرش رو با آدمهایی که خیلی هم تو زندگیش مهم نبودند، گرم می کرد و همیشه می گفت وقتی
همسر دلخواهم رو پیدا کردم این آدمهای اضافی رو از زندگیم خارج می کنم! اما من بهش گفتم طبق قانون خلاء تا تو این
آدمهای اضافی رو از زندگیت خارج نکنی ،نمی تونی فرد مورد نظرت رو پیدا کنی! یعنی حتی
برای دریافت یک دوست واقعی هم اول باید دوستهای الکی و غیر واقعی رو از زندگی بیرون
کنین یعنی خلاء ایجاد کنین. دوست من ، اول به شدت از این تنها شدن می ترسید اما بالاخره
قانون خلاء رو پیاده کرد. اون هر کسی رو که واقعا" زوج دلخواهش نبود از زندگیش
کنار گذاشت.به محض ایجاد خلاء ، فرد مورد نظرش رو به طرزی معجزه آسا پیدا کرد. اون
دقیقا" همون کسی بود که دوستم توی رویاهاش داشت.